Wunengzi’s boezemvriend Yuzhongzi leed mentaal en verzocht Wunengzi om een remedie.
Wunengzi zei: ‘Wat voor ziekte heb je?’
‘Ik heb pijn.’
‘Waar bevindt zich de pijn?’
‘In mijn geest.’
‘Waar bevindt zich de geest?’
Waarop Yuzhongzi meldde dat zijn aandoening al genezen was.
Wunengzi zei: ‘Van deze mens mag men zeggen dat hij zijn natuurlijke waarachtigheid heeft bereikt en dat niets zijn spirituele aura nog zal verduisteren!’
Toelichting [van vertaler Jan de Meyer]:
Jan de Meyer vertaalde een van de klassieke werken van het taoïsme: De geschriften van Liezi, de taoïstische kunst van het relativeren. In 2008 interviewde wijlen Wim Brands hem in het programma Boeken. Tijdens het gesprek vertelt Jan de Meyer o.a. over taoïsme en boeddhisme, Liezi en Zhuang Zi, leven en dood, loslaten en optimisme.
Wunengzi verhaalt over Confucius die al zeven dagen omsingeld is door de bewoners van Kuang omdat ze hem aanzien voor een crimineel op wie hij erg lijkt. Al deze dagen zingt en speelt hij onafgebroken op zijn citer. Confucius antwoordt een leerling (Zhong You) op zijn vraag hoe het mogelijk is dat hij zo onbezorgd overkomt:
“Het stralen van de zon en maan kan de ellende van een eclips niet verhinderen. De kennis van een wijs of capabel mens is niet in staat iets te veranderen aan zijn lot, dat hem rijkelijk bedeelt of povertjes doet leven… De edele is in staat … anderen rechtvaardig te behandelen, maar hij is niet in staat ervoor te zorgen dat de anderen hem rechtvaardig behandelen. Dat ik door de mensen van Kuang word omsingeld is niet mijn schuld; ik ben ook niet in staat ervoor te zorgen dat zij mij niet omsingelen. Trouwens het is toch alleen mijn lichaam dat ze kunnen omsingelen. Daarnet was ik onzichtbaar en vormeloos in leegte en rust; bevrijd van emoties was ik ondergedompeld in het onpeilbare. Ik zou niet weten waar ik me zorgen over zou moeten maken, en daarom vind ik het gepast me te vermeien met citerspel en zang.”
“als dingen [bijv. een spiegel] die vrij zijn van intenties onpartijdig zijn en een helder beeld geven, pas dan het volgende toe op wie wel intenties heeft:
Wrijf hem fijn door middel van het Niets,
maak hem transparant door middel van de Leegte,
dompel hem onder in het Onhoorbare en het Onzichtbare,
zodat hij niet weet waarheen hij zich beweegt.
Volgens mij zal hij in zijn onbegrensdheid de metgezel worden van hemel en aarde; omspoeld door lichtgevende energie zal hij onvermoeibaar zijn. Niets op de wereld zal in staat zijn met hem te wedijveren.”
Wunengzi
Jan de Meyer de vertaler van ‘Wunengzi’ of ‘Nietskunner’ – een taoïstisch boek uit de negende eeuw, licht bovenstaand fragment als volgt toe: (meer…)