boek

anger management

Gepubliceerdop apr 15, 2023

A monk said to Bankei: I was born with a short temper. … i’m unable to rid myself from it no matter how hard I try … Please tell me what to do.

Bankei: All that your parents gave you when you were born was a Buddha-mind. Nothing else. What have you done with it!? From the time you were a tiny baby, you’ve watched and listened to people losing their tempers around you. You’ve been schooled in this, until you too have become habituated to irascibility. So now you indulge in frequent fits of anger. But it’s foolish to think that’s inherent. Right now, if you realize you’ve been mistaken, and you don’t allow your temper to arise anymore, you’ll have no temper to worry about. Instead of trying to correct it in the first place. That’s the quickest way, don’t you agree? Trying to do something about it after it occurs is very troublesome and futile besides. Don’t get angry to begin with, then there is no need for anything.

Once you’ve realized this and you stop creating that temper of yours, you’ll find that you won’t have any other illusions either, not even if you want to, you’ll be living constantly in the unborn Buddha-mind. There is nothing else.

Bankei Yotaku

(meer…)

zonder haast

Gepubliceerdop mrt 12, 2023

Wanneer hij de straten veegde werkte hij langzaam maar gestaag door: bij iedere stap een ademhaling en bij iedere stap een bezemveeg. Stap – ademhaling – bezemstreek. Stap – ademhaling – bezemstreek. Tussendoor bleef hij soms een poosje staan en keek peinzend voor zich uit. En dan ging het weer verder – stap – ademhaling – bezemstreek – – – –

Terwijl hij zo doorwerkte, voor zich de vuile straat en achter zich de schone, kreeg hij vaak grootse gedachten. Maar het waren gedachten zonder woorden, gedachten die je net zo moeilijk onder woorden kunt brengen als een bepaalde geur, die je je net nog kunt herinneren of een kleur waarvan je gedroomd hebt. Wanneer hij na zijn werk bij Momo zat, legde hij haar zijn grootse gedachten uit. En omdat ze op haar bijzondere manier luisterde, kwam hij los en vond hij de juiste woorden.

Zie je, Momo, .. het zit zo. Soms heeft men een hele lange straat voor zich. Men denkt die is zo vreselijk lang – dat krijgt men nooit voor elkaar. Hij keek een poosje zwijgend voor zich uit, en toen ging hij verder: ‘En dan begint men zich te haasten. En men haast zich steeds meer. Telkens wanneer men opkijkt, ziet men dat men maar niet opschiet. En men spant zich nog meer in en men krijgt het benauwd en tenslotte is men helemaal buiten adem en men kan niet meer. En de straat ligt nog steeds voor je. Zo moet men het niet doen.’

Hij dacht een tijdje na. Toen sprak hij verder: ‘Men moet nooit aan de hele straat tegelijk denken, begrijp je? Men moet alleen aan de volgende stap denken en de volgende ademhaling en de volgende bezemstreek. En steeds weer alleen aan de volgende.

Weer hield hij op en dacht na voor hij er aan toevoegde: ‘Dan heeft men er plezier in; dat is belangrijk, dan doet men zijn werk goed. En zo moet het.’

En nog eens na een lange onderbreking vervolgde hij: ‘Opeens merkt men dat men stap voor stap de hele straat gedaan heeft. Men heeft het niet eens gemerkt en men is niet buiten adem.’ Hij knikte bedachtzaam en eindigde met de woorden: ‘Dat is belangrijk.’

Uit: Michael Ende, Momo en de tijdspaarders, Lemniscaat, Rotterdam, 1975; p.32-33.

het hele universum

Gepubliceerdop nov 26, 2022

Binnen in jou ligt het hele universum …
Alles wat bestaat, is gemaakt van het universum. Het is een eenheid in allemaal verschillende vormen zoals
jij en ik, de sterren, zelfs de hond van de buurman! Je bent verbonden met alles wat bestaat. …
Jij bent ontstaan uit het universum dus alle wijsheid van het universum zit ook in jou.
Als je goed voelt en luistert, kun je altijd vinden wat je nodig hebt.

Ilse Krabben

(meer…)