poëzie

slapend waken

Gepubliceerdop mei 24, 2025

De lente is daar!
De egelantier, de roos en de tulp
schudden het stof van zich af
en jij ligt nog te slapen?
De meiregen woont in mijn ogen en
tranen zal het regenen
over het graf dat je gevangen houdt
totdat ook jij het slapend waken van je afschudt.

Hafiz (ca.1325- ca.1390)

(meer…)

schelp

Gepubliceerdop mrt 28, 2025

Niets, helemaal niets
is geboren,
sterft, de schelp zegt opnieuw
en opnieuw
vanuit de diepte van de leegte,
Zijn lichaam
meegevoerd op het getij – wat dan nog?
Hij slaapt
in zand, drogend in zonlicht
badend
in maanlicht. Niets te maken
met zee
of wat dan ook. Opnieuw
en opnieuw
verdwijnt hij met de golf.

Shinkichi Takahashi
(1901-1987)

(meer…)

plannen

Gepubliceerdop okt 1, 2021

De maning stijgt uit diepe wezens-gronden:
‘Ga uit, zeg het geloof dat vlammend splijt
den harden rots van waanzin en van zonde
die ons van de blauwende verten scheidt.

Ja, zeg wat gij in uw hart hebt gevonden
aan zoete, lang-gepuurde zekerheid;
doe zóó mijn wil, van mij die door de monden
der menschen spreekt in die trompet, de tijd.’

Ik ga, o Stem. Als een kind aan de hand
van moeder gaat: in gewillig vertrouwen
en zonder omzien, vast in uw gena.

Ach levens-plannen die van ’t klein verstand
maar maaksels zijt… d’oneindigheden bouwen
en wij zijn de steenen… ik ga, ik ga.

Henriette Roland Holst

(meer…)

gras en bloemen

Gepubliceerdop sep 8, 2019

Alle gedachten
uitgeput
ga ik het woud in
en verzamel
de schat van de herder.
(gras en bloemen)
Zoals het beekje
een weg zoekt
door mossige geultjes,
zo word ook ik
stilletjes
helder
en transparant.

Ryōkan

(meer…)

grenzeloze diepte

Gepubliceerdop jan 9, 2019

Though poor, never poor
Though sick, never sick
Though aging, never aging
Though dying, never dying
Reality prior to division –
Herein lies unlimited depth

  Kosho Uchiyama Roshi

(meer…)

Dromend zulk blauw

Gepubliceerdop okt 18, 2018

Als ik nog lang naar dat blauw blijf kijken,
mis ik mijn trein,
maar om zulk blauw zonder gelijke
moet het zo zijn.
Treinen kan ik nog vaak betreden,
maar deze straling zal ik misschien
in al zijn innigheid na heden
bij leven niet meer zien.

Pierre Kemp

speelgoed

Gepubliceerdop okt 18, 2018

Kind wat zit je de hele ochtend heerlijk in het stof
te spelen met een gebroken tak.
Ik lach om je spel met die kleine gebroken tak.
Ik ben druk aan het werk met mijn administratie
en doe het hele uur niets dan getallen optellen.
Misschien kijk je stilletjes en denk je:
“Wat een stom spel om je ochtend mee te bederven.”
Kind, de kunst om op te gaan in stokjes en modder-
kluiten ben ik allang vergeten.
Ik zoek kostbare speeltjes en verzamel stukken goud
en zilver.
Met wat jij vindt creëer je leuke spelletjes;
ik besteed mijn tijd èn mijn kracht aan dingen
die ik nooit kan krijgen.
In mijn wankele bootje probeer ik de zee van verlangen
over te steken, terwijl ik vergeet dat ook ik een
spel speel

Rabindranath Tagore

(meer…)

kiezen

Gepubliceerdop okt 10, 2018

‘Natuurlijk,’ zei ik in mezelf, ‘is het ’t  makkelijkst hier op de landtong te wonen, een beetje te vissen, je in de zon bruin te laten branden, gezond en sterk te worden en goede boeken te lezen, alsof er niets aan de hand is en er op de wereld slechts vrede en welvaart heerst.’ … Om de een of andere reden schoot mij een vers van Polonski te binnen:

‘Wanneer de schrijver slechts een golf is en Rusland de oceaan, dan kan hij niet onbewogen blijven, wanneer er in de elementen beroering is ontstaan.’

… Als ik schrijver wilde worden, moest ik midden in de gebeurtenissen van het leven staan en mij niet terugtrekken in de stilte van de steppe en mij niet door de muziek van zelfs de allermooiste gedichten in slaap laten wiegen. … [Toen] stond mijn besluit om naar Moskou terug te keren … vast.

Konstantin Paustovski

(meer…)