gras en bloemen
Alle gedachten
uitgeput
ga ik het woud in
en verzamel
de schat van de herder.
(gras en bloemen)
Zoals het beekje
een weg zoekt
door mossige geultjes,
zo word ook ik
stilletjes
helder
en transparant.
grenzeloze diepte
Though poor, never poor
Though sick, never sick
Though aging, never aging
Though dying, never dying
Reality prior to division –
Herein lies unlimited depth
Kosho Uchiyama Roshi
Dromend zulk blauw
mis ik mijn trein,
maar om zulk blauw zonder gelijke
moet het zo zijn.
Treinen kan ik nog vaak betreden,
maar deze straling zal ik misschien
in al zijn innigheid na heden
bij leven niet meer zien.
Pierre Kemp
speelgoed
Kind wat zit je de hele ochtend heerlijk in het stof
te spelen met een gebroken tak.
Ik lach om je spel met die kleine gebroken tak.
Ik ben druk aan het werk met mijn administratie
en doe het hele uur niets dan getallen optellen.
Misschien kijk je stilletjes en denk je:
“Wat een stom spel om je ochtend mee te bederven.”
Kind, de kunst om op te gaan in stokjes en modder-
kluiten ben ik allang vergeten.
Ik zoek kostbare speeltjes en verzamel stukken goud
en zilver.
Met wat jij vindt creëer je leuke spelletjes;
ik besteed mijn tijd èn mijn kracht aan dingen
die ik nooit kan krijgen.
In mijn wankele bootje probeer ik de zee van verlangen
over te steken, terwijl ik vergeet dat ook ik een
spel speel
Rabindranath Tagore
kiezen
‘Natuurlijk,’ zei ik in mezelf, ‘is het ‘t makkelijkst hier op de landtong te wonen, een beetje te vissen, je in de zon bruin te laten branden, gezond en sterk te worden en goede boeken te lezen, alsof er niets aan de hand is en er op de wereld slechts vrede en welvaart heerst.’ … Om de een of andere reden schoot mij een vers van Polonski te binnen:
‘Wanneer de schrijver slechts een golf is en Rusland de oceaan, dan kan hij niet onbewogen blijven, wanneer er in de elementen beroering is ontstaan.’
… Als ik schrijver wilde worden, moest ik midden in de gebeurtenissen van het leven staan en mij niet terugtrekken in de stilte van de steppe en mij niet door de muziek van zelfs de allermooiste gedichten in slaap laten wiegen. … [Toen] stond mijn besluit om naar Moskou terug te keren … vast.
Met een zwaar geblinddoekte mol
de mist in -.
Wat doen?
(Ik voel hier niets voor).
zoals je bent
Dikke huisjesslak,
ook jij, beklim de Fuji;
– maar langzaam, langzaam.
Issa (1763-1827)
vrije wil
De ontdekking
Ik geloof in de grote ontdekking.
Ik geloof in de man die de ontdekking doet.
Ik geloof in de angst van de man die de ontdekking doet.
Ik geloof in de bleekheid van zijn gezicht,
in zijn misselijkheid, het koude zweet op zijn lip.
Ik geloof in het verbranden van de aantekeningen,
in hun verbranden tot as,
in hun verbranden tot de laatste snipper toe.
Ik geloof in de verstrooiing van de getallen,
in hun verstrooiing zonder spijt.
Ik geloof in de haast van de man,
in de precisie van zijn bewegingen,
in zijn vrije, ongedwongen wil.
Ik geloof in het stukslaan van de tafelen,
in het weggieten van de vloeistoffen,
in het uitdoven van de straal.
Ik houd vol dat het zal lukken,
dat het niet te laat zal zijn,
dat alles zich zonder getuigen zal voltrekken.
Niemand zal erachter komen, ik weet het zeker,
zijn vrouw noch de muren,
zelfs de vogel niet die het zou kunnen uitzingen.
Ik geloof in de hand die zich terugtrekt,
ik geloof in de gebroken carrière,
ik geloof in de teloorgang van vele jaren werk.
Ik geloof in het geheim dat meegenomen wordt in het graf.
Ik zie deze woorden boven alle regels zweven.
Ze zoeken geen bevestiging in welke voorbeelden dan ook.
Mijn geloof is sterk en blind, en ongefundeerd.
Wisława Szymborska
de ontdekking
De Poolse dichteres Wisława Szymborska (1923-2012) draagt haar gedicht De ontdekking (Odkrycie) voor. – npo.nl
rode zon
De rode zon gaat op
zonder gedachten,
voor iedereen gelijk.
We verheugen ons als kinderen over de zon.
Er komt een dag dat ons stof uiteen zal vallen,
wanneer heeft geen belang.
Nu schijnt de zon in ‘t diepste van ons hart,
vult alles met gedachteloosheid,
sterk als het bos, de winter, de zee.