“De vruchten van het boeddhistische pad en de kenmerken van bevrijding zijn: wijsheid en mededogen. Ze horen bij elkaar als warmte bij vuur hoort. Mededogen is de vanzelfsprekende verwerkelijking van wijsheid.
In een dialoog met de Dalai Lama bracht een westers filosoof* het debat op gang omtrent de vraag of de mens van nature zelfzuchtig (selfish) of mededogend (compassionate) is. Dit veroorzaakte bij de Tibetaanse vertalers een verhitte discussie. Het Tibetaanse woord voor ‘compassion’ bleek zowel zichzelf als de ander in te sluiten. De Dalai Lama was heel verwonderd dat het Engels daar geen woord voor had. In het Nederlands is het nog erger gesteld. Ons woord medelijden draag namelijk bovendien een vernederend connotatie in zich en zelfmedelijden is wel het ergste wat er is. Om het probleem te omzeilen is het oude woord mededogen van onder het stof vandaan gehaald. De vraag is dus niet: zelf of ander, maar wel: met of zonder mededogen. Goed, mededogend handelen beoogt in het boeddhisme altijd zowel het eigen welzijn als het welzijn van de ander.”
Uit: Een kleine inleiding in het boeddhisme, Edel Maex, Lannoo,Tielt, 2005.
Afbeelding: People join together to form another person, Utagawa Kuniyoshi.