De rode zon gaat op
zonder gedachten,
voor iedereen gelijk.
We verheugen ons als kinderen over de zon.
Er komt een dag dat ons stof uiteen zal vallen,
wanneer heeft geen belang.
Nu schijnt de zon in ’t diepste van ons hart,
vult alles met gedachteloosheid,
sterk als het bos, de winter, de zee.
Uit: Deus Ex Machina, jaargang 3, 1979, p.29: Tien gedichten van E. Södergran, in oorspronkelijke vertaling uit het Zweeds. – dbnl.org
Afbeelding: Red Sun, Niki de Sainte Phalle, 1990.