S’asseoir tous deux au bord du flot qui passe,
Le voir passer …

Ne pas sentir, tant que ce rêve dure,
Le temps durer …

Et seuls, tout deux devant tout ce qui lasse,
Sans se lasser,

Sentir l’amour, devant tout ce qui passe,
Ne point passer!

samen zitten aan de rivier die voorbij stroomt,
hem zien stromen …

zolang de droom duurt, de tijd
niet voelen duren …

en alleen, getweeën tegenover alles dat verveelt,
zonder genoeg te krijgen,

de liefde, tegenover alles dat voorbij gaat,
niet voorbij voelen gaan!

S’asseoir tous deux au bord du flot qui passe,
Le voir passer

Tous deux, s’il glisse un nuage en l’espace,
Le voir glisser

À l’horizon, s’il fume un toit de chaume,
Le voir fumer

Aux alentours si quelque fleur embaume,
S’en embaumer

Entendre au pied du saule où l’eau murmure
L’eau murmurer

Ne pas sentir, tant que ce rêve dure,
Le temps durer

Mais n’apportant de passion profonde
Qu’à s’adorer

Sans nul souci des querelles du monde,
Les ignorer ;

Et seuls, tout deux devant tout ce qui lasse,
Sans se lasser,

Sentir l’amour, devant tout ce qui passe,
Ne point passer!

samen zitten aan de rivier die voorbij stroomt,
hem zien stromen

als een wolk langs de hemel glijdt, samen
hem zien glijden

als een schoorsteen rookt aan de horizon,
hem zien roken

als een bloem heerlijk geurt in de omgeving,
in de geur opgaan

aan de voet van de wilg waar het water murmelt,
het water horen murmelen

zolang de droom duurt,
de tijd niet voelen duren

echter, zo een diep gevoel veroorzakend,
niet anders kunnen dan aanbidden

zonder enkele zorg over het woeden der wereld,
dit negeren

en alleen, getweeën tegenover alles dat verveelt,
zonder genoeg te krijgen

de liefde, tegenover alles dat voorbij gaat,
niet voorbij voelen gaan!