interview met joko beck
‘How old were you when you started meditating?
Charlotte Joko Beck: Thirty-nine, forty, somewhere in there.
Did you have any realization through meditation?
No. Of course we have realizations, but that’s not really what drives practice.
Will you say more about that?
I meet all sorts of people who’ve had all sorts of experiences and they’re still confused and not doing very well in their life. Experiences are not enough. My students learn that if they have so-called experiences, I really don’t care much about hearing about them. I just tell them, “Yeah, that’s O.K. Don’t hold onto it. And how are you getting along with your mother?” Otherwise, they get stuck there. It’s not the important thing in practice.
And may I ask you what is?
Learning how to deal with one’s personal, egotistic self. That’s the work. Very, very difficult.
There seems to be a payoff, though, because you feel alive instead of dead.
I wouldn’t say a payoff. You’re returning to the source, you might say-what you always were, but which was severely covered by your core belief and all its systems. And when those get weaker, you do feel joy. I mean, then it’s no big deal to do the dishes and clean up the house and go to work and things like that.’
onze ouders
‘leven is problemen scheppen. Als we niet in deze wereld zouden verschijnen, zouden onze ouders met ons geen moeilijkheden hebben! Door ons verschijnen alleen al scheppen we moeilijkheden voor hen. Dat is in orde.’
zitten – lachen
“Wat zitten betreft: bij het zitten hoort eigenlijk dat je af en toe van verrukking in lachen uitbarst en wel zo dat je schuddebuikend op de grond neervalt. En wanneer je na de eerste lachkrampen probeert overeind te komen, zou dit gestuntel je juist opnieuw over de grond moeten laten kronkelen van vreugde.”
Moeilijkheden blijven komen,
de een na de ander.
Ze laten me zien
of mijn geest de wereld
al dan niet verworpen heeft.
Myocho
Jizō
In het boek “Zazen Nu” – een fotoverslag van Madelon Hooykaas’ verblijf in de traditionele Japanse zentempel Bukkoku-ji, staan fotos van Jizō-beelden die zorgzaam zijn aangekleed. Wie is Jizō en wat is de reden voor het verzorgen van deze beelden?
Jizō Bosatsu (Ksitigarbha) is een van de acht bodhisattva’s. Hij is de beschermheilige van ongeboren baby’s, kinderen en reizigers. Omdat overleden kinderen onvoldoende kans hebben gehad om goed karma op te bouwen helpt Jizō door de kinderen het hiernamaals in te smokkelen in zijn mouwen.
Zazen Nu
De film
In deze unieke film neemt de kijker deel aan het dagelijks leven in het traditionele zenklooster Bukkoku-ji. Bij de verschillende onderdelen van de film zijn teksten geplaatst van Dogen Zenji (1200-1253), de grondlegger van de Soto-zenschool. Abt en zenmeester van dit klooster Roshi Harada Tangen, die al 85 jaar is, geeft zijn visie op het leven: “You and me not seperate, everything is one, only one root.” – een film van Madelon Hooykaas.
Shunmyo Masuno – zen priest and garden designer
“Through Zen ascetic practice an emotion of the mind is found that can’t be directly exposed or understood. One must therefore discover ways to communicate this emotion to others. That is, ’the expression of oneself.’ The Zen Priest has traditionally turned to such classical arts as calligraphy, Ikebana, and rock placement. The venue of expression is not of major importance, choose an outlet where interests lie.” Shunmyo Masuno
The Zen Gardens of Shunmyo Masuno – a film by Christoph Schuch
innerlijke rijkdom
“Fang Hui zei: […] ‘Als een gedeelte van het klooster herstel behoeft en er gaten in het dak vallen, beoefen zazen dan ergens anders, op een plek waar de regen niet binnendringt. Als verlichting van monniken afhangt van de toestand van de gebouwen die als tempel dienen, laten we ze dan allemaal met puur goud en kostbare juwelen bedekken. Verlichting echter is niet afhankelijk van de kwaliteit van de plek waar je woont en oefent, maar alleen van de intentie waarmee je zazen beoefent.’ […] De zenmeester Lung-ya zei: ‘Als je de weg wilt bestuderen moet je beginnen met het onderzoeken van de armoede. […]’ Van de eerste dagen van de Boeddha tot op heden heb ik nimmer vernomen van een volgeling van de weg die rijk was.”
Dogen Zenji
Uit: Shobogenzo Zuimonki & Fukanzazengi – juwelen uit de Schatkamer van het Oog van de Ware Leer, Dogen Zenji, Asoka, Rotterdam, 2001;p.161.
jezelf vergeten
Als je de weg bestudeert,
dan bestudeer je jezelf
Als je jezelf bestudeert,
vergeet je jezelf
Als je jezelf vergeet,
word je door alles wakker gemaakt
Als je door alles wordt wakker gemaakt,
vallen lichaam en geest van jezelf en van anderen weg
Zelfs de sporen van het ontwaken houden op,
en dit spoorloos ontwaken gaat eindeloos door.
Dogen Zenji (meer…)