“The dharma has to be right in the middle of our life, everything has to be seen from the viewpoint of our mind cultivation. The buddhadharma practice is not just sitting in formal meditation, reading books, going to dharma centres, it’s what we do with our mind during all our waking days, what are we doing moment to moment to moment. Either we are aware or we are not aware.”
Het boek “Planting Seeds. Practicing Mindfulness With Children” van Thich Nhat Hanh (Thay) vormt het uitgangspunt van deze ‘mixed media’ documentaire, waarin de essentie van mindfulness naar voren komt. We zien ‘Thay‘ in de hoofdrol en aan het woord komen ouders, kinderen, pubers en opvoeders in interviews. In de film komen betekenisvolle en leuke activiteiten aan bod om kinderen aandachtig (mindful) te leren leven. – een film van Stuart Jolley en Gregory Kennedy-Salemi
Hieronder de concept trailer (2012) en de definitieve trailer (2016):
Edel Maex is psychiater, zenleraar en een van de grondleggers van het werken met mindfulnesstraining in de Lage Landen. “Voor mij is er nooit een wezenlijk verschil geweest tussen zen en mindfulness. Enkel de context en stijl zijn anders. Mindfulnesstraining is voor mij maar een manier om wat ik in zen ontdekt heb, ook buiten de zencontext te kunnen doorgeven.”
Edel Maex is psychiater in het Ziekenhuis Netwerk Antwerpen en is bekend geworden als pionier in de mindfulnesstraining in een medische setting. Op zijn website ‘Leven in de Maalstroom‘ zijn meerdere geleide mindfulness meditaties te luisteren en downloaden.
In het boek ‘Dit is de plaats‘ – over zen en mindfulness aan de hand van het Avatamsaka Soetra, beschrijft hij in de inleiding wat hem drijft.
“Als iets mij bezielt is het wel de ontroering van al die ontmoetingen met al die mensen. Ik zit in de begenadigde positie dat ik dag in dag uit mensen mag ontmoeten […] in hun verdriet […] , maar nog veel meer dan dat in hun schoonheid. Er is een tijd geweest dat ik mij heel eenzaam voelde. Al die ontmoetingen hebben mij doen beseffen hoe verbonden we zijn.
Zen zoals ik het ooit geleerd heb, is voor mij de zuiverste expressie van die schoonheid en van die verbondenheid.
Er is nog een tweede motief: een diep besef van kwetsbaarheid, zeker waar het over menselijke verbondenheid en schoonheid gaat. […] Uit onzekerheid zoeken we het buiten ons en gaan we leraren, opvattingen en praktijken idealiseren in plaats van te beseffen dat het er allemaal al is, in overvloed, hier, op deze plaats.”