| If I agreeably honor and entrust myself (to others) They will bring me benefit and happiness But if I entrust myself to these disturbing conceptions In future they will bring only misery and harm. |
Als ik anderen aangenaam en vertrouwend tegemoet treed, zullen zij mij geluk en vrede bezorgen. Maar schenk ik mijn vertrouwen aan een waandenkbeeld, dan krijg ik slecht schade en ellende terug. |
| Bodhisattvacharyavatara | Bodhicaryavatara |
De hele dag door gaat een vrij persoon onbelemmerd in en uit door de poorten van de zes zintuigen.
Linji Yi Hsuan
All suffering comes from the wish for your own happiness.
Perfect Buddhas are born from the thought to help others.
Therefore, exchange your own happiness for the suffering of others –
This is the practice of Bodhisattvas.
Op een dag kwam ik thuis van het boodschappen doen. Ik moest de boodschappen uit mijn auto halen en naar huis dragen. Terwijl ik de zware tassen de keuken in sjouwde, had ik opeens erg met mijzelf te doen en ik dacht: ‘Mijn hemel, nu moet je koken, straks de meditatie leiden in de zendo, hoe krijg je dat allemaal voor elkaar?’ Op dat moment viel mijn oog op mijn meester, verscholen achter zijn krant. Toen kwam zijn grote gezicht te voorschijn en plotseling dacht ik: ‘Laat hij daar maar over nadenken.’ Ik zette de tassen neer en legde mij er op toe de boodschappen zorgvuldig en met aandacht op te bergen. Ik bereidde stap voor stap het eten, at, waste af en ging naar de meditatiehal.
Die avond werd mij heel duidelijk dat ik eenvoudigweg de bagage van mijn karma kan loslaten als ik ophoud erover na te denken en in plaats daarvan mijzelf volledig overgeef aan wat ik op dat moment aan het doen ben, hier en nu.
De Chinese meester Yun-men zei tegen zijn monniken: ‘Ik vraag jullie niet naar de afgelopen veertien dagen, ik vraag jullie niet naar de komende veertien dagen, maar hoe zit het met vandaag?’ Omdat hij wist dat de monniken hier nog niet op konden antwoorden, antwoordde hij zelf: ‘Iedere dag is een goede dag.’
Wunengzi verhaalt over Confucius die al zeven dagen omsingeld is door de bewoners van Kuang omdat ze hem aanzien voor een crimineel op wie hij erg lijkt. Al deze dagen zingt en speelt hij onafgebroken op zijn citer. Confucius antwoordt een leerling (Zhong You) op zijn vraag hoe het mogelijk is dat hij zo onbezorgd overkomt:
“Het stralen van de zon en maan kan de ellende van een eclips niet verhinderen. De kennis van een wijs of capabel mens is niet in staat iets te veranderen aan zijn lot, dat hem rijkelijk bedeelt of povertjes doet leven… De edele is in staat … anderen rechtvaardig te behandelen, maar hij is niet in staat ervoor te zorgen dat de anderen hem rechtvaardig behandelen. Dat ik door de mensen van Kuang word omsingeld is niet mijn schuld; ik ben ook niet in staat ervoor te zorgen dat zij mij niet omsingelen. Trouwens het is toch alleen mijn lichaam dat ze kunnen omsingelen. Daarnet was ik onzichtbaar en vormeloos in leegte en rust; bevrijd van emoties was ik ondergedompeld in het onpeilbare. Ik zou niet weten waar ik me zorgen over zou moeten maken, en daarom vind ik het gepast me te vermeien met citerspel en zang.”
Only in relation to our imagination can things be called beautiful or ugly, well-ordered or confused.
In een tijd, waarin ‘de dingen in het zadel zitten en de mensheid rijden’ als nooit tevoren – waarin de spanningen van angst, bezorgdheid en vervreemding de geesten der moderne mensen verwoesten – biedt het feit, dat gewone mensen door verlichting zowel zin en vreugde in het leven kunnen ontdekken, alsook een gevoel van hun eigen uniek zijn en solidariteit met de gehele mensheid kunnen verkrijgen, zeker hoop aan mensen overal ter wereld.
Philip Kapleau, 1965
Happiness needs things, so she [Dhammā] wasn’t happy. At first she had thought being happy was what she’d heeded and could never have. But to her surprise, her slow and growing and then vast surprise, she found that she didn’t need to be happy. Enlightenment, which is tranquility itself, isn’t happiness. Her housework and chores became the rules by which she governed her life. Step by step, she turned ownership into austerity. She examined her mind carefully and slowly, slowly, turned complexity into unity, too many choices and decisions into discipline. Her life was often tedious, so she worked at turning boredom into concentration. When she secretly resented her husband, she tried to turn the anger into energy and strength. When she was envious of others, she worked at turning it into generosity. When Dhammā stopped trying to be happy, stopped needing to have nothing to need, she found herself relaxing into peace. She found herself not happy but completely at peace.
Sally Tisdale
“Science and technology alone cannot stop continuing warfare, racism, and environmental destruction. The illusion of separation that fuels global consumerism and greed, fear, and ignorance needs to be transformed by the realization of interdependence, by the illumination of wisdom and compassion. Each of us must find our own way to contribute to this with the wisdom of our practice and our own unique capacities. …
Find a way to quiet your mind and open your heart. Meditate, turn off the news, turn on Mozart, walk through the trees or the mountains, and make yourself a zone of peace and compassion. You can get swept up in a frightened, barricaded society—or you can respond calmly, with both prudent action and a fearless steady heart. Thich Nhat Hanh explains, ‘When the crowded refugee boats met with storms or pirates, if every one panicked, all would be lost. But if even one person stayed calm, it was enough. It showed the way for everyone to survive.'”
Jack Kornfield
Als de zon schijnt spreiden haar stralen zich uit over de hele aarde; als het regent wordt de aarde nat.
Mumonkan