We have to know how to hold things lightly, and with joy. This enables us to be open to the flow of life. When we solidify, we lose so much.
Engaged in a relationship with our partner, our children, and with others in this world, we may solidify them by casting them in certain roles. That’s how we see them.
And after a while, we no longer experience the real person in the moment. We just see our projection of that person. Even though they are completely unique, and even though they may actually be transforming and changing within, we don’t see that any more, because all we see is our pattern. …
Then people get bored with each other, or at least they get kind of locked into a relationship which has lost its early vitality. …
That’s because we don’t experience the actual moment; we just experience our version of events.
oproep aan onszelf
Wanneer gezegd wordt dat de mens fundamenteel goed is of naar het evenbeeld van God geschapen is, dan is dat niet zo maar een bewering, waar men het al of niet mee eens kan zijn, maar het is een oproep aan
In dat perspectief beleven we noch onszelf noch de medemens uitsluitend als object, object van onze verwachtingen en behoeften, maar als subject, een wezen waarin we, naast alle kortzichtigheid en hardheid, menselijkheid kunnen onderkennen. We beleven de ander dan zoveel mogelijk als eerste persoon, dat wil zeggen, zoals we onszelf beleven. Voor zover we de ander als subject kunnen beleven begint de scheiding tussen subject en object haar scherpte te verliezen. We zijn in staat ons in de ander in te leven. Een gevoel van verwantschap, van fundamentele verbondenheid begint de beleving van ons mensbeeld te kleuren. In de mate waarin we daartoe in staat zijn, zijn we in staat de naaste lief te hebben zoals onszelf. Concreet komt dit neer op een diepgaande verandering van onze levenshouding en ons mensbeeld. Volgens de boeddhistische traditie kan deze wijze van beleven zelfds uitgroeien tot het vermogen (siddhi) van telepatie.
In het contemplatieve leven blijft ons zelfonderzoek naar onze eigen menselijkheid dus niet staan bij onszelf: het leidt tot het vermogen en de bereidheid om ook de menselijkheid in de medemens te onderkennen. Dit is geen theoretische zaak, geen kwestie van goede voornemens om onszelf of anderen eens op een andere manier te bekijken. Er is meer voor nodig dan dat. Nodig is de beoefening van spirituele disciplines, die ons weer in contact brengen met onze eigen menselijkheid – waarin we soms zelfs nauwelijks meer in geloven. Vervolgens ook disciplines die ons de ogen openen voor de menselijkheid van anderen en die ons leren de ander te zien en te benaderen als onszelf: als een wezen, dat net als wij fundamenteel zachtmoedig en gevoelig is,al wordt dat wezen dan ook – wederom net als wijzelf – beheerst door blindheid, egocentrisme, agressie, levensangst en teleurstelling over de mensen, over zichzelf en mogelijk over het leven in het algemeen. Vrijwel alle contemplatieve tradities reiken dergelijke discplines aan.
Han F. de Wit
niet zuinig
Het valt ons … moeilijk iets voor 100% te doen, vooral wanneer er anderen bij betrokken zijn. Meestal zijn we bang om fouten te maken. Sta ik er goed op? Mogen ze me? Beledig ik iemand? … Het staat ons tegen om onze krachten voor 100% in te zetten, omdat dit betekent onze referentiepunten en daarmee ook ons ‘zelf’ los te laten.
Meester Linji [Rinzai] zei: ‘Wees gewoon autonoom!’ Dat wil zeggen geef alles op, neem een standpunt in zonder je boven of tegenover anderen te plaatsen, breng jezelf volledig onbevangen tot uitdrukking … Hierbij moet ik aan de achtste zenregel denken, die ons vermaant niet zuinig te zijn. We zijn zuinig wanneer we delen van onszelf terughouden, omdat we denken dat we onszelf moeten beschermen wanneer mijn leven op het spel staat, … mijn reputatie, mijn populariteit of gewoon alleen maar mijn gevoel gelijk te hebben.
Nancy Mujo Baker
even afkoelen
Everyone is looking for someone to blame, and therefore aggression and neurosis keep expanding. Instead, pause and look at what’s happening with you. When you hold on so tightly to your view of what they did, you get hooked. Your own self-righteousness causes you to get all worked up and to suffer. So work on cooling that reactivity rather than escalating it. This approach reduces suffering – yours and everyone else’s.
to poke or not to poke
[…Porcupine was to become a teacher…]
Black Bear said, “I’m afraid I’ll get poked with her quills.”
Raven said, “That’s the risk.”
Mole said, “I’d like to hear from Porcupine.”
Porcupine said, “Actually, I don’t poke, you poke yourself.”
Black Bear said, “How can I avoid poking myself?”
Porcupine said, “Don’t mess with me.”
levensadem
1. Dit [universum] bestaat als een drietal: naam, vorm en handeling. Naam heeft als oorsprong spraak, want alle namen ontspringen uit spraak. Dat is wat zij gemeenschappelijk hebben, want zij wordt door alle namen gedeeld. Zij is hun Brahman [Zelf], want zij draagt alle namen.
2. Vorm heeft het oog als oorsprong, want alle vormen ontspringen uit het oog. …
3. Handeling heeft het lichaam als oorsprong, want alle handelingen ontspringen uit het lichaam. …
Deze drie zijn samen één – het Zelf. En het Zelf, hoewel één, is deze drie. Dit is het onsterfelijke, dat wordt verhuld door het bestaande. De levensadem is het onsterfelijke, en naam en vorm zijn het bestaande. Deze twee houden de levensadem verborgen.
Vow of Humankind
Keeping calm and composed,
Let us awaken to our True Self,
become fully compassionate humans,
make full use of our gifts
according to our respective missions in life,
discern the agony both
individual and social
and its source,
recognize the right direction
in which history should proceed,
and join hands
without distinctions of race, nation, or class.
Let us, with compassion,vow
to bring to realization
humankind’s deep desire for
Self-emancipation
and construct a world
in which everyone
can truly and fully live.
Gelofte aan de mensheid
Kalm en evenwichtig:
Laat ons ontwaken tot ons ware Zelf,
mensen worden, vol van mededogen.
Onze gaven ten volle ontplooien,
ieder volgens de eigen roeping in het leven.
Ons bewust worden van de doodsstrijd
persoonlijk en maatschappelijk
en de bron ervan onderkennen.
De juiste richting ontdekken
waarin de geschiedenis zou moeten voortgaan
en elkaar de hand reiken
zonder onderscheid naar man- of vrouw-zijn,
zonder onderscheid naar ras, natie of klasse.
Laat ons met mededogen de gelofte afleggen
het diepe verlangen van de mensheid
naar bevrijding van haar ware Zelf
werkelijkheid te doen worden
en een wereld bouwen
waarin iedereen
waarachtig en in heelheid kan leven.
op eigen kracht
Once you merge your tracks into the stream of Zen, you spend your days silencing your mind and studying with your whole being. You realize that this Great Cause is not obtained from anyone else but is just a matter of taking up the task boldly and strongly, and making constant progress. Day by day you shed your delusions, and day by day you enhance your clarity of mind.
Your potential for enlightened perception is like fine gold that is to be refined hundreds and thousands of times. What is essential for getting out of the dusts, what is basic for helping living creatures, is that you must penetrate through freely in all directions and arrive at peace and security free from doubt and attain the stage of great potential and great function.
This work is located precisely in your own inner actions. It is just a matter of being in the midst of the interplay of the myriad causal conditions every day, in the confusion of the red dusts, amid favorable and adverse circumstances and gain and loss, appearing and disappearing in their midst, without being affected and “turned around” by them, but on the contrary, being able to transform them and “turn them around.”
When you are leaping with life and water cannot wet you, this is your own measure of power. You reach an empty, solidified silence, but there is no duality between emptiness and form or silence and noise. You equalize all sorts of wondrous sayings and perilous devices and absolute perceptions; ultimately there is no gain or loss, and it is all your own to use.
When you go on “grinding and polishing” like this for a long time, you are liberated right in the midst of birth and death, and you look upon the world’s useless reputation and ruinous profit as mere dust in the wind, as a dream, as a magical apparition, as an optical illusion. Set free, you pass through the world. Isn’t this what it means to be a great saint who has emerged from the dusts of sensory attachments?
Yuanwu (1063-1135)
gelijkmoedigheid
When you enlarge your mind and let go of it,
When you relax your qi and expand it,
When your body is calm and unmoving,
And you can maintain the One and discard the
myriad disturbances –
Then you will see profit and not be enticed by it,
You will see harm and not be frightened by it.
Relaxed and unwound, yet acutely sensitive,
In solitude you delight in your own person.
This is called “revolving the qi”:
Your thoughts and deeds seem heavenly.
Nei-yeh