When you enlarge your mind and let go of it,
When you relax your qi and expand it,
When your body is calm and unmoving,
And you can maintain the One and discard the
myriad disturbances –
Then you will see profit and not be enticed by it,
You will see harm and not be frightened by it.
Relaxed and unwound, yet acutely sensitive,
In solitude you delight in your own person.
This is called “revolving the qi”:
Your thoughts and deeds seem heavenly.
Nei-yeh
Sengai said, “If frog,” you know, “if someone can be a buddha, I – maybe I can be a buddha too.” [Laughing.] Frog was sitting like this [probably gestures] [laughs, laughter]. “If people can be a buddha by practice of sitting, then I can be [laughs] – soon I will be a buddha” [laughs]. For the people who knows what is actual practice, you know, even though they don’t experience enlightenment experience, if he sees someone who, you know, who is sitting to attain enlightenment [laughs], we think he is like a frog sitting [laughs]. …
if you understand what Sengai is feeling when, you know, you see a picture of a frog, you are already, you know, Zen – you have already understood what is Zen. There [is a] lot of humor in it, and there is good understanding of our practice. Even though our practice is – is not better than frog, you know, we will continue to sit. And we can accept a frog as our good example of practice.
I think that is a kind of enlightenment, but if – you should know how you, you know, actually understand a frog. Sengai, you know, drew – after, you know, practicing pretty long time [laughs], you will, you know, partly laugh – laugh at someone who is involved in wrong idea of practice, and partly you will, you know, laugh at yourself [laughs] who is sitting always [laughs] without doing anything – without making not much progress. You will laugh at yourself. When you can laugh, you know, at yourself, humorously, then there is, you know, enlightenment. But still, your zazen is beginner’s zazen or sometimes worse than beginner’s zazen [laughs].
Zolang je je problemen niet aanvaardt, de positie waarin je je bevindt, kan je jezelf niet aanvaarden zoals je bent … Als je genoeg geduld hebt en wacht tot het probleem begrijpelijk wordt, kun je je hier-zijn en je positie waarderen, wat die ook zijn.
The Goal
Gray Wolf made one of her rare visits to the circle, and after a talk by Raven she remarked, “The goal of practice seems to be just more practice.”
Raven bobbed his head. “Well?”
Gray Wolf hesitated, and then asked, “So there’s no end to it?”
Raven hopped down from his perch to a little hummock beside
Gray Wolf, put his beak to her ear, and murmured, “Thank goodness.”
Elk van de tienduizend dingen heeft van nature zijn eigen waardevolle functie, en functioneert op natuurlijke wijze met betrekking tot alle andere dingen. Het alledaagse bestaan hoort bij wat onpeilbaar is, zoals een deksel past op een pan. Het ondoorgrondelijke harmonieert met het alledaagse, zoals twee evenwijdige pijlen samen komen aan de einder.
Deze woorden wijzen naar de Grote Werkelijkheid. Oordeel niet. Als je de Weg niet ziet, zie je die ook niet als je hem gaat. Als je de Weg gaat, is hij noch nabij, noch veraf. Als je de Weg uit het oog verliest, zie je meteen bergen en rivieren die in de weg staan. Vol respect zeg ik tot hen die verlicht willen worden: of het nu overdag is of ’s nachts, verspil geen tijd!
Sekito Kisen
Ton Lathouwers zegt over dit fragment uit de Sandokai van Sekito Kisen: “Het boeddhisme waarschuwt er ons net als het christendom voortdurend voor: ‘Oordeelt niet, opdat gij niet geoordeeld wordt.’ Die woorden lijken te verwijzen naar een strenge beoordeling achteraf van … God … Maar de Griekse vertaling legt het veel dichter bij … de actuele mens: ‘Oordeelt niet, opdat gij uzelf niet oordeelt.’ staat er letterlijk.
In de staf die je breekt over een ander veroordeel je jezelf. Want je schept meteen al oordelend een structuur, een bepaling, een coördinatenstelsel dat uiteindelijk ook jou vangt. ‘Oordeel niet’ betekent evenwel geen passiviteit, geen milde sereniteit van ‘alles’ is gelijk. Het betekent precies luisteren naar de stem van je hart en daarnaar handelen. Niet de van buitenaf opgelegde regels waaraan wij ons grif en graag overgeven zijn meer bepalend, maar de stem van binnenin. … Het gebeurt niet in het luchtledige, niet vrijblijvend, maar hier en nu, middenin de wereld met haar schoonheid en haar problemen. Waar het alledaagse en ondoorgrondelijke elkaar met een tijdloze intimiteit raken als een pan haar deksel.”
Volledige tekst Sandokai: (meer…)
If we’re open to embracing the surprises as they arise, then there will be inconceivable joy. If we fuss and fume and say, ‘This isn’t what I expected,’ then there will be inconceivable misery. Just to welcome your life as it arrives moment after moment, to meet it as fully as you can, being as open to it as you can, being as ready for whatever arises as you can, and meeting it wholeheartedly, this is renunciation – this is leaving behind all of your preferences, all of your ideas and notions and schemes. Just meeting life as it is.
Blanche’s dharma name, Zenkei, means inconceivable joy.
Laat het verleden verdorren en
maak je geen zorgen meer om de toekomst,
wanneer je je aan niets meer vastklampt,
zul je in vrede leven.
Sutta Nipata
This life is boundless, even after we die our love, our vision, our service can continue working.
John Cage tells about a haiku by Bashō, consisting of japanese for: ‘pine – mushroom – ignorance – leaf of tree’ which is translated by R.H. Blyth as: ‘The leaf of some unknown tree sticking on the mushroom’. Japanese composer friend of Cage does not agree and translates: ‘Mushroom does not know that leaf is sticking on it’. Three years later John Cage translates: ‘That that’s unknown brings mushroom and leaf together’. His final version he likes the most:
What leaf? What mushroom?
Nothing is not a pleasure if one is irritated, but suddenly it is a pleasure, and then more and more it is not irritating.
John Cage