Een centrifuge is een (techniek-)toestel dat gebruikmakend van de ‘middelpuntvliedende’ kracht, de mogelijkheid biedt om stoffen te scheiden, te zuiveren of te drogen
Zen is een vorm van boeddhisme die sterk de nadruk legt op dhyana oftewel concentratie-meditatie. Hiermee wordt inzicht verkregen in de eigen ware aard om zo de weg te openen naar een bevrijde manier van leven.
Though poor, never poor
Though sick, never sick
Though aging, never aging
Though dying, never dying
Reality prior to division –
Herein lies unlimited depth
Kosho Uchiyama Roshi
(meer…)het lichaam is gewend … – zolang het nog niet met meditatie in aanraking geweest is – dat het door de geest tegengewerkt wordt in wat het graag zou willen. De geest is altijd bezig , met alles om zich heen, met alles wat er gebeuren moet, kortom met het gewone leven dat we allemaal leven. In die aandacht van de geest is geen plaats voor de behoeften die het lichaam kent.
Het lichaam zou graag altijd in de basis zijn, dichtbij het grote mysterie, het onbegrijpelijke, het tijdloze. Dat is nog niet het mysterie zelf – wij zijn allemaal dat mysterie – maar voor het lichaam is de bekkenbasis daar het dichtst bij. Dus we moeten het lichaam, langzamerhand de kans geven om het leven wat het heeft – ook al heeft het altijd tegenstand – volledig te leven.
Het is dus het vrijlaten van iets dat gekooid is, het opnieuw bevestigen dat je een heel mens bent. Maar de oerkern die erin verborgen is, houdt niet op als je lichaam opgebruikt is en teruggaat naar de aarde. … Als dat eenmaal tot je doorgedrongen is gaat de oefening veel makkelijker – als je gewoon uitgaat van het feit dat je een bepaalde tijd van leven hebt, maar al die tijd dat je op aarde bent, dat je dit lichaam hebt, óók dat eeuwige beginsel bent.
De meditatie draait erom dat je, tijdens die tijdelijke fase, die je doorloopt van geboorte tot dood, die eeuwige mens in jezelf ervaart – niet wegzet als ‘god’ of ‘brahman ‘of ‘tao’, maar dat die een werkelijkheid voor je is. Daar gaat het om. … Het gaat erom de tijd die je gegeven is – dat je je lichaam hebt, en de mogelijkheden van lichaam en de mogelijkheden van het bewustzijn, zó te gebruiken dat je niet alleen dat eeuwige [het mysterie] in jezelf erváárt, maar er ook een uitdrukking van bent.
Maarten Houtman
Because of developments in transportation, we feel planet Earth is getting smaller and smaller. But where are we going in our speedy cars? We play pinball, we gamble. We move so fast simply to do wasteful things.
Kōdō Sawaki | Homeless Kodo
(meer…)
Daydreaming is very seductive; when the thoughts “If I were… If I had… ” come up, they pull you in… When we ask the question “What is this?” it will bring us back to the moment. What is happening now? What is right here to enjoy and to appreciate?
Pierre Kemp
Kind wat zit je de hele ochtend heerlijk in het stof
te spelen met een gebroken tak.
Ik lach om je spel met die kleine gebroken tak.
Ik ben druk aan het werk met mijn administratie
en doe het hele uur niets dan getallen optellen.
Misschien kijk je stilletjes en denk je:
“Wat een stom spel om je ochtend mee te bederven.”
Kind, de kunst om op te gaan in stokjes en modder-
kluiten ben ik allang vergeten.
Ik zoek kostbare speeltjes en verzamel stukken goud
en zilver.
Met wat jij vindt creëer je leuke spelletjes;
ik besteed mijn tijd èn mijn kracht aan dingen
die ik nooit kan krijgen.
In mijn wankele bootje probeer ik de zee van verlangen
over te steken, terwijl ik vergeet dat ook ik een
spel speel
Rabindranath Tagore
‘Natuurlijk,’ zei ik in mezelf, ‘is het ‘t makkelijkst hier op de landtong te wonen, een beetje te vissen, je in de zon bruin te laten branden, gezond en sterk te worden en goede boeken te lezen, alsof er niets aan de hand is en er op de wereld slechts vrede en welvaart heerst.’ … Om de een of andere reden schoot mij een vers van Polonski te binnen:
‘Wanneer de schrijver slechts een golf is en Rusland de oceaan, dan kan hij niet onbewogen blijven, wanneer er in de elementen beroering is ontstaan.’
… Als ik schrijver wilde worden, moest ik midden in de gebeurtenissen van het leven staan en mij niet terugtrekken in de stilte van de steppe en mij niet door de muziek van zelfs de allermooiste gedichten in slaap laten wiegen. … [Toen] stond mijn besluit om naar Moskou terug te keren … vast.
Wanneer gezegd wordt dat de mens fundamenteel goed is of naar het evenbeeld van God geschapen is, dan is dat niet zo maar een bewering, waar men het al of niet mee eens kan zijn, maar het is een oproep aan
In dat perspectief beleven we noch onszelf noch de medemens uitsluitend als object, object van onze verwachtingen en behoeften, maar als subject, een wezen waarin we, naast alle kortzichtigheid en hardheid, menselijkheid kunnen onderkennen. We beleven de ander dan zoveel mogelijk als eerste persoon, dat wil zeggen, zoals we onszelf beleven. Voor zover we de ander als subject kunnen beleven begint de scheiding tussen subject en object haar scherpte te verliezen. We zijn in staat ons in de ander in te leven. Een gevoel van verwantschap, van fundamentele verbondenheid begint de beleving van ons mensbeeld te kleuren. In de mate waarin we daartoe in staat zijn, zijn we in staat de naaste lief te hebben zoals onszelf. Concreet komt dit neer op een diepgaande verandering van onze levenshouding en ons mensbeeld. Volgens de boeddhistische traditie kan deze wijze van beleven zelfds uitgroeien tot het vermogen (siddhi) van telepatie.
In het contemplatieve leven blijft ons zelfonderzoek naar onze eigen menselijkheid dus niet staan bij onszelf: het leidt tot het vermogen en de bereidheid om ook de menselijkheid in de medemens te onderkennen. Dit is geen theoretische zaak, geen kwestie van goede voornemens om onszelf of anderen eens op een andere manier te bekijken. Er is meer voor nodig dan dat. Nodig is de beoefening van spirituele disciplines, die ons weer in contact brengen met onze eigen menselijkheid – waarin we soms zelfs nauwelijks meer in geloven. Vervolgens ook disciplines die ons de ogen openen voor de menselijkheid van anderen en die ons leren de ander te zien en te benaderen als onszelf: als een wezen, dat net als wij fundamenteel zachtmoedig en gevoelig is,al wordt dat wezen dan ook – wederom net als wijzelf – beheerst door blindheid, egocentrisme, agressie, levensangst en teleurstelling over de mensen, over zichzelf en mogelijk over het leven in het algemeen. Vrijwel alle contemplatieve tradities reiken dergelijke discplines aan.
Han F. de Wit
Twintig monniken en één non, die Eshun heette, hielden meditatie-oefeningen onder leiding van een zenmeester. Eshun zag er aardig uit, ondanks haar kaalgeschoren hoofd en haar eenvoudige kleren. Verscheidene monniken werden in het geheim verliefd op haar.
Eén van hen zond haar een liefdesbrief waarin hij met klem vroeg haar alleen te mogen ontmoeten.
Eshun antwoordde er niet op. De volgende dag hield de zenmeester een lezing voor de groep, en toen die afgelopen was, stond Eshun op. Ze richtte zich tot de schrijver van de brief en zei: ‘Als u werkelijk zoveel van me houdt, omhels me [dan] nú.’
De grondbeginselen van de Morita-therapie:
Shoma Morita was boeddhist in de naikan-traditie en psychiater. Hij ontwikkelde een therapie die gebaseerd is op het levensdoel. Zijn therapie had een grote spirituele invloed in Japan.